Skocz do zawartości

Ranking

Popularna zawartość

Wyświetla najczęściej polubioną zawartość w 08/01/20 uwzględniając wszystkie działy

  1. 70cm na feeder. Oprócz tej, jeszcze jedno podobne branie, nie zacięte, kilka leszczy(ków) i cert. Całkiem przyjemny poranek:)
    11 polubień
  2. Dzisiejszy(00:30) 90 około, może troszkę mniej. Zeżarł żywca 25 cm - krąpia. Pływa dalej, niech rośnie bandyta :-)
    8 polubień
  3. widzialem raczej drobna ukleje tej wiekszej bardzo malo , byc moze miejscowka byla kiepska z uwagi na ogrom boleni ktore szarzowaly rano i wieczorem . Za to mam fajne zdjecie szczupaczka 10cm zrobione noca
    1 polubienie
  4. W końcu poziom wody wraca do normy...
    1 polubienie
  5. Kiedyś miałem osobistą wojnę którą przegrałem lecz doświadczenia jakieś pozostały w taki sposób pomógł mi pan o niku : tomek85 Witam, Koledzy jeśli chodzi o odpowiedzialność za szkody wyrządzone w środowisku naturalnym to reguluje je jak zapewne doskonale wiecie USTAWA z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw. Jednak to nie wszystkie możliwości prawne związane z dochodzeniem odpowiedzialności tak od podmiotów jak i od osób fizycznych jakie przewidują poszczególne ustawy. Poniżej przedstawię opracowanie, które ułatwi wybór drogi prawnej w przeciwdziałaniu zanieczyszczeniu i skażeniu środowiska. W tym miejscu również odpowiem na pytanie odnośnie formułowania wniosków czy też skarg (tu pełna dowolność opis stanu faktycznego czy to w zawiadomieniu o możliwości popełnienia przestępstwa, skardze czy też ,,donosie obywatelskim" - w tych przypadkach i taką formę popieram ,) a mianowicie każdy jest wręcz uprawniony do interwencji poprzez powiadomienie odpowiednich organów o zaistniałej sytuacji, jak również zabezpieczeniu materiału dowodowego w postaci wody, cieczy czy też szlamu z miejsca nielegalnego odprowadzenia. Ja swoim skromnym zdaniem jestem za wzruszaniem artykułów przewidzianych w kodeksie karnym tj., jego art. 182, który zdecydowanie odzwierciedla stany faktyczne podawane przez Kolegów, także informowanie prokuratury, policji oprócz organów Administracji Publicznej jest jak najbardziej wskazane i może przynieść większe korzyści dla środowiska. Pozdrawiam. System kar i odpowiedzialność za szkody wyrządzone w środowisku Na przestrzeni ostatnich lat regulacje prawne związane z ochroną środowiska uległy bardzo istotnym zmianom. Wynikały one przede wszystkim z konieczności dostosowania prawa polskiego do wymogów prawa unijnego. Dostosowywanie przepisów trwa praktycznie cały czas, gdyż w życie wchodzą coraz to nowe wymagania. Podstawy odpowiedzialności prawnej Jednym z najnowszych przykładów są przepisy o odpowiedzialności za szkody w środowisku. Wprowadzane zmiany nałożyły na przedsiębiorców i inne podmioty korzystające ze środowiska nowe obowiązki, które muszą być wykonywane i których wykonanie powinno być egzekwowane. Skonstruowano wobec tego wiele instrumentów prawnych służących egzekwowaniu odpowiedzialności z tego tytułu. Główną rolę przyznano instrumentom o charakterze prawno-administracyjnym, z których powinny korzystać właściwe organy administracji. Przykładem regulacji o charakterze prawno-administracyjnym, stosunkowo niedawno wprowadzonych do polskiego porządku prawnego, są przepisy o odpowiedzialności za szkody w środowisku – Ustawa z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (DzU z 2007 r. nr 75, poz. 493 z późn. zm.) implementująca do polskiego prawa wewnętrznego wymagania wynikające z Dyrektywy Parlamentu i Rady nr 2004/35/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu. Zagadnienia związane z ustaleniem odpowiedzialności z tytułu nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska regulują przepisy tytułu VI ustawyz dn. 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (DzU z 2008 r. nr 25, poz.150), w którym znalazły się kwestie dotyczące trzech odrębnych typów odpowiedzialności – cywilnej, karnej, administracyjnej. Odpowiedzialność cywilna Ustawa Prawo ochrony środowiska odsyła w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w środowisku do kodeksu cywilnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Artykuł 435 kodeksu cywilnego przewiduje odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za szkody spowodowane eksploatacją zakładu lub przedsiębiorstwa funkcjonujących z wykorzystaniem sił przyrody. Jeśli szkodę wyrządził zakład, na którego terenie znajdują się substancje niebezpieczne, grożące powstaniem poważnej awarii przemysłowej, to zakład odpowiada bez względu na to, czy jest wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody. Ustawa potwierdza zasadę, zgodnie z którą odpowiedzialności za szkody wyrządzone oddziaływaniem na środowisko nie wyłącza okoliczność, że działalność będąca przyczyną powstania szkód jest prowadzona na podstawie decyzji administracyjnej i w jej granicach. Na podstawie art. 323 § 2 ustawy Prawo ochrony środowiska Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego, fundacje lub stowarzyszenia, których podstawowym zadaniem statutowym jest ochrona środowiska, mogą występować z roszczeniami o zaprzestanie bezprawnej działalności powodującej zagrożenie lub naruszenie środowiska. Ochronie środowiska służy również roszczenie o zwrot nakładów poczynionych w związku z naprawieniem szkody w środowisku przez podmiot, który tej szkody nie wyrządził (art. 326 ustawy Prawo ochrony środowiska). Wysokość takiego roszczenia jest ograniczona do poniesionych, uzasadnionych kosztów przywrócenia stanu poprzedniego. Prawo ochrony środowiska w art. 328 przyznaje szczególne uprawnienia organizacjom ekologicznym, które mogą występować z roszczeniem o zaprzestanie reklamy lub innego rodzaju promocji towaru lub usługi, jeśli reklama ta zawiera treści propagujące model konsumpcji sprzeczny z zasadami ochrony środowiska, i zrównoważonego rozwoju, a przede wszystkim wykorzystuje obraz dzikie przyrody do promowania produktów i usług negatywnie wpływających na środowisko przyrodnicze. Odpowiedzialność karna Przepisy o odpowiedzialności karnej, zawarte w ustawie Prawo ochrony środowiska, mają charakter dość szczegółowy. Związane są z sankcjonowaniem niedotrzymania wielu wymagań wynikających z ustawy. Wśród przestępstw przeciwko środowisku są przestępstwa wymienione w art. 181–188 kodeksu karnego, zagrożone głównie karą pozbawienia wolności. Artykuł 182 kk reguluje typ przestępstwa nazywany przestępnym zanieczyszczeniem środowiska. Artykuł 182 kk chroni życie i zdrowie ludzi oraz zasoby świata roślinnego i zwierzęcego, narażane wskutek spowodowania zanieczyszczenia, wprowadzenia do wody, powietrza lub ziemi różnego rodzaju substancji w postaci ciał stałych, płynów lub gazów. Zakazaną, czyli bezprawną formą zanieczyszczenia wody, powietrza lub ziemi jest takie zanieczyszczenie, które może zagrażać życiu lub zdrowiu wielu osób bądź powodować zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach. W art. 186 kodeksu karnego uregulowano tzw. przestępne zaniedbanie w użytkowaniu urządzeń ochronnych. Przedmiotem przestępstwa jest zaniechanie, polegające na nieutrzymywaniu w należytym stanie lub nieużywaniu urządzeń ochronnych, takich jak: urządzenia zabezpieczające wodę, powietrze lub ziemię przed zanieczyszczeniem oraz urządzenia zabezpieczające przed skażeniem promieniotwórczym lub promieniowaniem jonizującym. Przestępstwo może popełnić osoba odpowiedzialna za funkcjonowanie tych urządzeń. Odpowiedzialność administracyjna Niezależnie od odpowiedzialności cywilnej i karnej podmiot szkodliwie wpływający na środowisko ponosi odpowiedzialność administracyjną, rozumianą jako odpowiedzialność egzekwowaną przez organy administracji za pomocą odpowiednich decyzji administracyjnych. Dla ustawy Prawo ochrony środowiska podstawowymi instrumentami odpowiedzialności administracyjnej są: • decyzja zobowiązująca dany podmiot do ograniczenia oddziaływania na środowisko i przywrócenia go do stanu poprzedniego, • decyzja o wstrzymaniu działalności prowadzonej przez podmiot korzystający ze środowiska lub o wstrzymaniu ruchu instalacji, • decyzje cofające bądź ograniczające uzyskane wcześniej uprawnienia do korzystania ze środowiska, np. decyzje o cofnięciu lub ograniczeniu pozwoleń emisyjnych, pozwoleń wodnoprawnych. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzyma, w drodze decyzji, użytkowanie instalacji eksploatowanej bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego. W sytuacji gdy przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności negatywnie oddziałuje na środowisko naturalne, sankcją może być zarówno zobowiązanie do ograniczenia zakresu oddziaływania na środowisko, jak i zobowiązanie do przywrócenia stanu poprzedniego. Przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska w wielu przypadkach przewidują możliwość zastosowania środka nadzorczego w postaci decyzji nakazującej wstrzymanie prowadzonej działalności. Wstrzymanie ma na celu zapobieżenie możliwości powstania bądź poszerzenia zakresu szkód. Ma to miejsce wówczas, gdy dochodzi do naruszenia ogólnego obowiązku polegającego na zakazie powodowania takich szkód bądź niedopuszczenia do dalszego prowadzenia działań wykonywanych bez wymaganej zgody lub z naruszeniem jej warunków. Decyzje wstrzymujące mogą być wydawane nie tylko na podstawie ustawy Prawo ochrony środowiska, lecz także na podstawie przepisów ustawy o odpadach. W oparciu o przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska decyzje są wydawane przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oraz organ Państwowej Straży Pożarnej. Za naruszenie wymagań ochrony środowiska przedsiębiorca zapłaci karę pieniężną. Należy pamiętać, że wymierzenie kary nie zwalnia z odpowiedzialności cywilnej za wyrządzone szkody na podstawie przepisów kodeksu cywilnego. Kary pieniężne wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska w drodze decyzji, za: • przekroczenie, określonych w pozwoleniach zintegrowanych lub emisyjnych, ilości lub rodzajów gazów bądź pyłów wprowadzanych do powietrza, • przekroczenie, określonych w pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach wodnoprawnych, ilości, stanu lub składu ścieków, • przekroczenie, określonych w pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach wodnoprawnych, ilości pobranej wody, • naruszenie warunków decyzji zatwierdzających instrukcję eksploatacji składowiska odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, wymaganych przepisami ustawy o odpadach, co do rodzaju i sposobów składowania lub magazynowania odpadów, • przekroczenie, określonych w decyzji, poziomów hałasu. Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej odbywa się dwuetapowo. Najpierw następuje ustalenie wymiaru kary biegnącej, określającego godzinową lub dobową stawkę kary w okresie, w którym trwa naruszenie bądź przekroczenie. Następnie jest wymierzana kara za okres, w którym trwało naruszeniu lub przekroczenie. Kara biegnąca jest naliczana do czasu stwierdzenia zmiany wielkości przekroczenia lub naruszenia. Administracyjne kary pieniężne podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska, który wydał decyzję. Zespół autorski:Stanisław Paniczko, Halina Brulińska EkoExpert Doradztwo Ekologiczne i Gospodarcze Konsultacja prawna: Radosław Wąż Kancelaria Radcy Prawnego Radosław Wąż
    1 polubienie
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

W dniu 25 maja 2018 roku weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r - RODO. Abyś mógł korzystać z portalu Podkarpacki Serwis Wędkarski potrzebujemy Twojej zgody na przetwarzanie danych osobowych oraz danych zapisanych w plikach cookies. Proszę o zapoznanie się z Polityką prywatności.